Włoskie ciekawostki

Początek mojego weekendu zaczął się bardzo winiarsko i pomimo ciągłego deszczu dzielnie docierałam na degustacje. W piątek (3.09) w Pijalni Win Francuskich na Zamenhofa odbyła się prezentacja win włoskich z mało w Polsce popularnego Trydentu z oferty  krakowskiego importera Dionizos. Niektóre z nich zasługują na wzmiankę ze względu na wyjątkowość szczepów i szczególne kreatywne podejście winiarzy do autochtonicznych szczepów.

Region Trentino (Trydent) na południu odcina skalisty brzeg jeziora Garda. W tych okolicach położony jest jeden ze znanych rejonów wspinaczkowych Arco i to był powód moich odwiedzin winnych miejsc. Poznałam lokalne szczepy Teroldego Rotaliano, Marzemino, a z sąsiedniego Alto Adige spróbowałam Schiavy (inaczej Vernatsch), Lagrein. 

Podczas piątkowej degustacji nadarzyła się okazja do spróbowania szczepów, których brzmienie prawdopodobnie jest obce niejednemu pasjonatowi win.  
Cantine Monfort – IGT Dolomiti Blanc de Sers 2008 (dobre-) to kupaż Wanderbarra, Vernaza, Vetliner Rosato i Nosiola. Nazwa wina pochodzi od miejsca pochodzenia gron z winnic z okolicy miasteczka Serso, gdzie próbuje się odtworzyć dawne rodzime odmiany Trydentu. Winnica Monfort wydaje na świat rocznie tylko ok 7-8 tyś. butelek tego wina. Dla mnie oferuje dojrzały owoc, nuty ziołowe i migdał. W ustach średnio zbudowane, za mało kwasowości. 44 zł. 

Maso Furli – Manzoni Bianco 2007  IGT Vigneti delle Dolomiti (bardzo dobre-) – szczep Manzoni Bianco jest krzyżówką Riesling i Pinot Bianco, nad którą pracował w szkole enologicznej w Conegliano (skąd pochodzi słynne Prosecco) prof. Luigi Manzoni w latach 30-tych. Wino ma niezwykłą barwę zielono złocistą, bogaty bukiet cytrusowo-ziołowy, z równowagą na podniebieniu – gęste, z dobrą nieprzesadzoną kwasowością, nutą mineralną i wytrawnym finiszem, ale zachowującym świeżość. Wino po prostu równe, nieprzesadzone. 55 zł.

Roberto Zeni Rossara 2009 IGT Vigneti delle Dolomiti (dobre). I znów nieznane – szczep Rossara został wyparty przez Teroldego Rotaliano. To wino przypomina charakterem Schiavę – młode, blade, lekkie. Czasami ma się ochotę na coś takiego. Barwa jasna śliwkowa, w zapachu landrynka, jabłko, kwiaty. Nieźle wypełnienie ust, orzeźwiające. W swojej klasie dobrze zrobione, tylko za drogie – 55 zł.

Dorigati – Cabernet 2005 DOC Tretino (bardzo dobre-) to kupaż Cabernet Sauvignon i Cabernet Franc , czyli nic obcego:) To wino jest jednak warte wzmianki, ponieważ jest w świetnej relacji jakości do ceny. Otóż przebyło swoją drogę 9-ciu miesięcy beczki i chociaż ma już 5 lat, to barwa wciąż ma ciemną – śliwkowo-brunatną. W aromacie z początku porzeczka, po czasie wyczuwałam nuty mięsne, krwisto-żurawinowe, śliwkę i delikatna dębinę. Usta z dobrą  ekstraktywną strukturą, jest garbnik, a całość ułożona, z gładkim finiszem. Może brak nieco długości. Świetna cena – 48 zł.